HARMEN WIND – Dichters besykje ûnder wurden te bringen wat net te sizzen is. It heechste, it djipste, it fierste, wat faak leit yn de deagewoane deistige dingen. Alle taalbrûkers witte dat it folle makliker is om it ienfâldige slim te ferwurdzjen as it slimme ienfâldich. En faak is it ûnderskied net sa maklik oan te jaan. It útwêzen op effekt (in foarm fan kamûflaazje) [...]

HARMEN WIND - Tijd Flapteksten zijn doorgaans niet de betrouwbaarste bronnen om een literair werk te typeren. Neem nou de achterflap van de omvangrijke bundel Klipgeiten: ‘Klaas Jager laveert met woorden door de wereld van kleine en grote gebeurtenissen. Hij probeert antwoord, een rustplek, te vinden voor het overschot aan vragen’. Het overschot aan vragen?, denk je als lezer. Het restant aan vragen dat overblijft [...]

HARMEN WIND -  Yn desimber 2003 ferskynde de twadde poëzijbondel fan Jabik Veenbaas by Bornmeer. Syn debútbondel wie noch mar goed twa jier earder útjûn: Metropolis (2001). Ik noaskje wat op ynternet en lês yn in Hollânsktalige resinsje (GvdD): ‘Weinig spraakmakend, weinig elegant, af en toe aardig geschreven, maar vooral onvoltooid. Een goede slijper zou van deze diamant nog heel wat kunnen maken.’ ‘Hawar,’ soe [...]

JOSSE DE HAAN -    ‘De swalker suteret hjir wer grommeljend om, no’t de klútsjende winter wer delkomt op it nêst jonge magneten yn ‘e holle’ (út: In nêst jonge magneten, 1991)   Wa’t de wrâld omskriuwe doart as ‘in nêst jonge magneten’ hat in skerp each foar it dwaan en litten fan minsken. Ik ken gjin dichtbondel dy’t sa’n treffende titel hat – de [...]

ERNST BRUINSMA - Yn 1990 ferskynde de roman Possession fan de Britse skriuwster A.S. Byatt. Datselde jier waard it boek bekroand mei de prestigieuze Bookerprize en sûnt dy tiid heart dizze roman neffens my ta de moaiste boeken út de wrâldliteratuer. Oant en mei begjin jierren tachtich wie Byatt behalven romanskriuwster ek noch literatuerwittenskipper en dat is yn Possession goed te merken. Se skreau, ynspirearre [...]

SJOERD BOTTEMA -   Jacob Nauta syn beppe is mâl mei har hinnen. Se praat dermei. ‘Kwòòòk-hoe-wiiie-it-meiiii-jim-kwòòòk-kwòòòk-ha-jim-ekaaaaien-ein-kwòòòk?’ En hoewol’t de hinnen allinne mar ‘kwòòòk?’ weromsizze, wit beppe it praat altyd geande te hâlden: ‘…se eamele ûnfersteurber troch – ‘kwòòòk?’ – socht de aaien út de jirpelbakjes op ’e souder – ‘kwòòòk?’ – lei sa út en troch ien fan de bisten mei de kop op [...]